22 mei 2008

Hoog Catharijne







Afgelopen zaterdag ben ik samen met een groot aantal medestudenten foto's gaan maken in winkelcentrum Hoog Catharijne in Utrecht. Bijzonder want daar mag je normaal gesproken (net als in de Koopgoot in Rotterdam) geen foto's maken. En het wordt gesloopt om plaats te maken voor een heel nieuw centrum.

We maakten foto's als onderdeel van een kunstproject. Wij werden daarvoor ingeschakeld door kunstenaar/fotograaf Edward Clydesdale Thomson, die toestemming had gekregen om deze dag te fotograferen. Overigens stond in het mailtje 'snapshots' nemen. Dat werden het dus niet, want ik heb bij al mijn foto's gebruik gemaakt van een statief.





We verzamelden om 10.00 uur en hebben individueel rondgelopen voor een indruk van het gebouw, de mensen, de sfeer. Om 11.00 uur bijeen gekomen om te bespreken wat we gingen fotograferen.
Ik vond het vol, beetje claustrofobisch lage ruimte (veelal zonder daglicht), unheimisch, lelijk, bevreemdend en MediaMacDonalds-consumentisme ten top. Daar ging ik me m.u.v. van het laastste onderwerp op richten.

Tot 14.15 uur gefotografeerd. Het viel mij op dat de ruimtes minder unheimisch werden als er mensen liepen. En ook dat het leek alsof er verschillende dimensies in één beeld samenkwamen (zie o.a. de eerste 3 foto's van dit bericht).

Wat vragen van mensen gekregen. Niet dat ze wisten dat je er niet mocht fotograferen, maar zoveel fotografen en wat was ik voor iets vreemds aan het fotograferen. Na mijn uitleg waren sommige mensen het met mij eens, sommigen begrepen er niets van (een soort 'Koot en Bie-vieze man' haakte na het woord 'kunst' al af).



Afgelopen woensdag hebben we al het werk bekeken. Edward vond mijn foto's en motivatie 'interesting' (dat zijn ze natuurlijk ook). Begrijpelijke vraag van hem: waarom fotografeer je lelijke dingen dan zo mooi? Tsja, ram dat er bij maar eens uit. Een zoektocht naar het mooie in de lelijkheid?

Voor verdere informatie: www.expodium.nl/index.php?onderwerp=project&id=81
Er wordt een boekje van gemaakt.